1. هرچه در دنیاست به خیر است، به مرادِ توست که در دستِ توست: این جمله از غزلیه 'با توام تو، هرآنچه میباشی بخواه' برجستهترین نکتهای است که به ما یادآوری میکند که برخی از خواستهها وآرزوهایمان بستگی به خودمان دارد و باید برای رسیدن به آنها تلاش کنیم.
2. خود را به معنای حقیقی بشناس تا بپرهیزی: این جمله از غزلیه 'بگو شرح عشق را، جانان بگو' میآید و به ما یادآوری میکند که باید ابتدا خودمان را بشناسیم و عیبها و نقاط ضعف خودمان را بپذیریم تا بتوانیم به بهترین شکل ممکن از زندگی لذت ببریم.
3. عقل و دین نکو باشد هر دو وگرنه سودی ندارد هر کدوم: این جمله از غزلیه 'از من بپرس بیخودی را مخوان' میآید و به ما یادآوری میکند که عقل و دین در کنار هم باید پیش رود و یکی بدون دیگری بیارزش است. این نکته مهم بر اهمیت توازن بین عقل و ایمان در زندگی انسان تاکید میکند.